„Сердарот“ е најпознатото дело на македонскиот поет и преродбеник Григор Прличев. Поемата
е напишана на грчки јази поради учество на конкурсот за поема во Атина. Во
поемата се раскажува за трагичната смрт на македонскиот херој Кузман, кој ги заштитувал
селаните на селото Река, од бандите на Гегите.
Мотивот за оваа содржина, Прличев го зел од народната песна за јунакот Кузман Капидан,
инспириран од тешкиот живот на Македонците против теророт предизвикан од
Гегите.
Како главен лик во поемата е Кузман Капидан, сердар на селото Река. Тој
потекнува од сердарско семејство, пpодолжувајќи да биде сердар по неговиот дедо
и татко. Поради неговата смрт на почетокот од поемата, за него дознаваме преку
описите на другите ликови. Тој е сакана личност од селаните поради неговите
жртвувања за нивна заштита. Кузман е храбар, борбен и чесен, наследувajќи ги особините
на неговата мајка Неда. Кај него се гледаат и обичните човечки особини како
неговата бескрајна љубов и почит кон мајката, како и љубовта и желбата да
основа семејство и остатокот од својот живот Кузман да го мине со својата свршеничка
Марија. Надворешниот изглед на јунакот е опишан како силен со горда става,
секогаш со својот меч опашен околу половината. Со тој меч победувал покрај
својата малобројна чета. Поради големата гордост што ја имал во себе, Кузман е
вовлечен во ситуација која завршува со неговата смрт.
Неда е мајката на јунакот која храбро ја поднесува смртта на својот син.
Таа е борбена и им се спротивставува на непријателите и е подготвена да ја
заврши битката започната од Кузман. Таа е решителна, чувствителна и чесна
со витка става и неверојатна убавина за нејзините години. Неда е лик во кој
Григор Прличев ја пресликал својата мајка. Како и секоја грижлива мајка, Неда
имала силно претчувство за смртта на нејзиниот сакан син, таа сонувала како
нејзината куќа се разрушува. Вознемирено очекувајќи го нејзиниот син, таа
дознава трогателна вест дека тој починал. Таа покажува неверојатна храброст
кога Гегите и нудат заштита, но таа не прифаќа да ја заштитат само неа и бара
заштита на целиот македонски народ. Неда ги поттикнува селаните смртта на
борците да им биде уште една причина за борење против Гегите.
Гегите се противниците кои ги пљачкосуваат и тероризираат населенито, но
Прличев ги слика како поколници на јунаштвото и чесноста. Тие за да му оддадат
почест на големиот јунак, сами на раце го носат Кузмановото безживотно тело во
домот на Неда, искажувајќи ја почитта кон неа и нејзиното херојско и гордо
однесување. Стариот мудар Албанец ја
чувствува родителската грижа и болка со која се справува Неда. Тој воодушевен
од јунаштвото на Кузман ја утешува мајката. Од голема почит, тој ветува дека
Гегите никогаш нема да ја нападнат и навредат Неда, дека таа секогаш ке биде
заштитена.
„Сердарот“ има врвни уметнички
квалитети. Богатството на јазикот, стилските
изразни средства, силината на претставувањето на ликовите, фабуларниот тек ја
ставаат оваа творба на највисоко место во периодот на Романтизмот, но и денеска.
Иако противниците и јунаците многу писателили ги одвојуваат, Григор Прличев
сепак ги поврзува со неколку заеднички особини што ги прават и непријателите
сакани од страна на читателите.